Podroz do Dubaju - czesc pierwsza

O wyjezdzie Martina do Dubaju, wiedzialam juz od kilku miesiecy. Co roku, w roznych miejscach swiata, odbywaja sie tzw « partner’s meeting » w ktorych uczestniczy moj maz. Trwaja one zawsze dwa dni (czwartek i piatek), i bardzo czesto razem z Lilianka, jedziemy na te spotkania, podczas gdy Martin jest zajety roznymi rdv, my kozystmy z hotelu, i przedluzamy nasz pobyt na weekend, spedzajac sobote i niedziele, na zwiedzaniu miasta, w ktorym odbywa sie zlot. Tak wiec bylismy juz w Amsterdamie, Rzymie, Bonn, Koloni, czy Brukseli. Jednak nie planowalam wyjazdu do Dubaju, z kilku powodow. Po pierwsze, bylam juz w tym miescie trzykrotnie (zawodowo), po drugie nie chcialo mi sie leciec szesc godzin samolotem tylko na weekend. Gdy jednak w Grudniu, okazalo sie ze jestem w ciazy, a termin porodu wypada dokladnie w samym srodku wakacji, stwierdzilismy, ze nasza ostatnia szansa na zagraniczny urlop bedzie wlasnie kwiecien. Tak wiec zdecydowalismy sie poleciec do Dubaju cala rodzinka, i spedzic tam ponad dziesiec dni.

Jakos nieszczegolnie cieszylam sie na ten wyjazd, gdyz Dubaj jaki znalam i widzialam, kojarzy mi sie tylko i wylacznie, z miastem nastawionym na biznes i prace, bezdusznym i antypatycznym. Nie posiadajacym zadnych ciekawych miejsc, z wyjatkiem gigantycznych centrow handlowych…….

Po pierwsze, pomimo iz mieszkam ponad 14 lat we Francji, mam nadal tylko polskie obywatelstwo (bez zbednych krytyk i komentarzy prosze J ) tak wiec, aby wujechac do Emiratow Arabskich, potrzebuje wize. Jest to jednak drobna, lecz kosztowna przyjemnosc, ktora zalatwia mi hotel. Tak wiec napisalam do dwoch hoteli w ktorych mielismy sie zatrzymac. Pierwszym byl biznesowy, pieciogwiazdkowy, polozony w centrum Hotel Shangri-La, w ktorym Martin mial konferencje, a drugim Hotel Le Royal Meridien, jeden z luksusowych hoteli wypoczynkowych, polozony przy samej plazy, znajdujacej sie w okolicy Dubai Marina. Oba hotele proponowaly, gratisowe wizy dla swoich klientow, wyslalam wiec maile i czekalam na odpowidzi. Przyszly juz po kilku dniach – negatywne ! Nie moga mi wyrobic jednej dlugiej wizy, gdyz zostaje w dwoch roznych miejscach, a dwie rozne wizy nie sa akceptowane przez urzad imigracyjny. Koniec, kropka ! Po chwili nerwow, postanowilam wiec zalatwic sobie wize przez linie lotnicze Emirates Airlines. Weszlam na ich strone, zlozylam odpowiednie podanie, przeslalam kopie paszportu, zdjecie i oplacilam 86 dolarow za wizowa usluge. Super sprawa juz zalatwiona. W ciagu 3 do 4 dni, mialam otrzymac emailem wize. Jednak 24 godziny pozniej zamiast wizy, otrzymalam emaila odmownego !!! Zrobilo mi sie slabo…. Byl srodek tygodnia, godzina 7 rano, wlasnie wstalam a tu taka piekna wiadomosc. No i jeszcze na domiar wszystkiego bylam w Lodzi. Zaczelam wiec wykonywac mnostwo telefonow, do urzedu imigracyjnego we Francji i Londynie, do Ambasady i Konsulatu we Francji i Polsce, do lini lotniczych, do hoteli w Dubaju….. Wszystko na nic…. Nikt nie wiedzial dlaczego odmowili mi wizy. Martin poprosil, abym sie nie przejmowala, za kilka dni mialam wracac do Paryza, wiec bedziemy dalej sie zastanawiac i kombinowac….. Cztery dni pozniej, siedzac na lotnisku w Warszawie, i czekajac na moj samolot, otrzymalam emaila z urzedu imigracyjnego Emiratow Arabskich, ktory informowal mnie, ze od dnia 21 Maraca 2014, nie obowiazuja wizy dla Polakow, na wjazd do Emiratow !!! Napisali rowniez, ze prawdopodobnie otzymam rowniez emaila, z odmowa podania wizowego, ale to automatyczne odpowiedzi, wiec zeby sie nie stresowac ! Nie stresowac ! Ludzie ja prawie dostalam ataku serca i niemal urodzilam w piatym miesiacu z nerwow, a oni mi pisza nie stresowac !!!! Ok, najwazniejsze, ze problem wizy z glowy….. Mozemy przejsc do dalszego etapu podrozy….

24 godziny przed odlotem chcialam odprawic siebie i Lilianke internetowo, i ewentualnie « zalatwic » sobie up grade. Niestety przez komputer sie nie dalo, wiec zadzwonilam na infolinie do  Emirates Airlines. Mily i uprzejmy Pan, swietnie mowiacy po francusku, z mocnym hinduskim akcentem, poinformowal mnie, ze up grade dla mnie bedzie kosztowal tylko 1300 euro ! sic ! A dla Lilianki 900 ! sic bis !!!! Zapytalam sie czy nie mozna gratisowo, jesli beda wolne miejsca w klasie biznes, kazal mi negocjowac na lotnisku. Martin (ktory lecial klasa biznes, razem z 6 innymi koegami z pracy) byl nastawiony bardzo pozytywnie. Stwierdzil, ze jezeli jest ich siedmiu lecacych z Paryza w klasie biznes, a ponad 60 lecacych Liniami Emirates z calego swiata (co bylo do sprawdzenia, gdyz wszystko rezerwowala firma) a ja jestem w ciazy i z malym dzieckiem, to na pewno, przeniasa mnie do klasy biznes. Nawet nasz dobry przyjaciel, ktory pracuje dla AirFrance, powiedziel, ze jest ogromne prawdopodobienstwo, jesli tylko beda wolne miejsca. Tak wiec w srode rano, na lotnisku, udalismy sie do okienka odpraw biznesowych, a poniewaz swiat jest maly, natknelismy sie na dwoch kolegow, z pracy. Poszlismy wiec odprawiac sie razem, im nas wiecej, tym lepsza sila przebicia J Pani przy okienku byla mila i uprzejma,i absolutnie nic nie mogla zrobic, zawolala wiec swoja kierowniczke, ktora wziela moje bilety i paszporty i gdzies sobie poszla. Po chwili pojawil sie sam dyrektor (zobaczcie jaka jestem wazna ! J) i na nic zdaly sie tlumaczenia, ze 7 osob, ze ponad 60 (przyznal, ze wie bo sprawdzil) ze cala firma, ze wszyscy w biznes. Jeden z kolegow Martina, powiedzial nawet, ze ze wzgledow czysto komercyjnych, aby zachecic ich firme, powinni mnie przeniesc do klasy biznes, ale wszystko bylo na nic. Nieugiety dyrektor, ze sztucznym, przyklejonym usmiechem do twarzy, krecil glowa na znak swojej dezaporobaty….. Tak wiec razem z Lilianka, zostalysmy odprawione w klasie eko…. Martin, chcial sie ze mna zamienic, ale…… stewardesy w samolocie nie pozwolily !!!! Co prawie wywolalo wojne na pokladzie, do ktorej wtracil sie nawet big, big, big boss, krzyczac firmy ze to skandal ipt. Ze jestem w ciazy, i ze to moj maz, bla bla bla. Na co Pani o malowniczym imieniu Berta (i tak tez wygladala) poprosila o zaswiadzczenie lekarskie, ktore zaswiadcza o terminie porodu, i mozliwosci lotu (na szczescie takie mialam !) No nie ! To juz bylo absolutne przegiecie, brak sympatii, wyrozumialosci i przyklad, ze « podlosc ludzka nie zna granic » Tak wiec Martin lecial w biznes, wkurzony na caly swiat, a ja z Lilianka w eco, calkiem zadowolone, bo po mimo wyjatkowo niesympatycznej obslugi, mialysmy swoje ekrany, i przez szesc godzin ogladalysmy filmy i bajki. Jedzenie bylo nawet niezle, i Lilka dostala jeszcze pudelko z mnostwem gadzetow, cukierkow i ciastek, wiec byla bardzo szczesliwa. A jak zbaczyla w telewizji « Kraine Lodu » to juz calkowicie zapomniala o swoim tacie J

Tak wiec lot minal nam bardzo szybko, i musze przyznac, ze odprawa i odbior bagazu w Dubaju jeszcze szybciej. Szofer, a wlasciwie 3 szoferow ktorzy mieli odebrac nas i kolegow Martina z lotniska, nie pojawili sie na miejscu. Postanowilismy wiec wziac taksowki. Podjezdzajac pod hotel, Martin wyjal z portfela karte platnicza, a Pani w chuscie, ktora byla naszym kierowca (tylko taksowki rodzinne, lub dla kobiet, prowadzone sa przez kobiety) z milym usmiechem powiedziala, ze nie ma czytnika kart, a my oczywiscie nie mielismy dirhamow… Pod hotelem stali koledzy Martina, ktorzy wlasnie robili zrzutke, aby oplacic swoje taksowki, bo oczywiscie Swiat Biznesu nie mial wiecej niz 5 euro w kieszeni. Ja przeszukalam cala torebke, znalazlam banknot 10 euro i 5 euro w drobnych. Pani niechetnie wziela od nas pieniadze, ale coz, to nie moja wina ze nie chciala od nas wziac karty. A czytnik miala bo widzialam, tylko pewnie, nie chciala ponosic dodatkowych kosztow zwiazanych z zaganiczna karta…..

Po tylu przejsciach i przygodach, weszlismy do holu pieknego hotelu Shangri La, i zostalismy mile przyjeci przez tamtejszy personnel….. Ja udalam sie z Lilianka, do naszego pokoju, i tu czekala na nas mila niespodzianka. Gdyz hotel, udzielil nam up grade, mielismy wiec apartament z kuchnia, w ktorym bylo mnostwo miejsca. Martin udal sie na pierwszy meeting powitalny, a ja i Mala, wykapalysmy sie w wielkiej wannie, i zamowilysmy przepyszna kolacje do pokoju………….. Wakacje czas zaczac !!!!

Welcome to Dubai Ms &Mr Crepy – widnialo na powitalnym pudelku z czekoladkami i koszu z owocami !

No, teraz to juz musi byc tylko lepiej !!!